گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم، در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

عــاشـق شـכטּ

ᓄــرگ ᓄــغزیست

 بـــعـכ از آטּ بـہ نــاچار 

ᓆـلبت اهـــــכا ᓄـــے شوכ

چه فایده داره 

زندگی کردن تو دنیایے که

تو توش نباشیییییییـیے 

وقتی من شکستم 

کسی پشتم نبود

گراهام بـــل عــــزیز!

تلفنی که زنـــگ نمی خورد که نیـــازی به اخــــتراع نداشت!!

حوصـــله ات ســـر رفته بود

چــــسب قلـــــب اختراع می کردی

می چسباندیم روی ایـــن ترک های قلب صاحب مـــــرده مان

و غصـــه زنـــگ نخوردن تلفـــــنی که اختراعش نکرده ای

را نمی خوردیم!

بی تو مهتاب شبی ، باز از آن کوچه گذشتم 

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم 

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم 

شدم آن عاشق دیوانه که بودم !